Wie schade veroorzaakt is daarom niet burgerrechtelijk aansprakelijk voor deze schade. Hiertoe dient ook fout aangteoond en causaal verbandd tussen fout en schade.
Fout kan bestaan uit een nalatigheid, uit een gebreek aan voorzorg. Het vergelijkingspunt is hierbij de normale gemiddelde persoon geplaatst in een zelfde situatie. Sommige schade is voorzienbaar en dient door de burger te kunnen worden voorzien. Dit vergt een onderzoek naar redelijkheid warbij rekening wordt gehouden met wat een persoon wist en diende te weten, rekening houdende met diens competenties. Zo mag van een tuinman verwacht worden dat hij het gevaar van taxus voor dieren kent, wetenschap die danweer van een klein kind niet verwacht wordt. Zo kan va mensen op het platteland een grotere kennis van giftige plannten voor dieren dan van stadsmensen verwacht worden en al zeker van houders van een tuin waarin taxus staat van wie mag verwacht worden dat zij het gevaar van die plant kennen.
De in casu precaire afsluiting van de weide gehuurd door een dierenkweker was in de gegeven omstandigheden niet van die aard om een volwassen dekstier tegen te houden en te verhinderen van de taxus te eten waarvan de eigenaar van de dekstier - als dierenkweker - moest weten dat het om een giftige plant gaat die een plotse hartstilstand kan veroorzaken bij het eten ervan. De aansprakelijkheid voor de dood van de dekstier ligt in casu uitsluitend bij de dierenkweker-eigenaar van de dekstier, en dus niet bij de eigenaar van de weide waarop de dekstier stond.
Artikel 1382 BW. Al of niet gedeelde aansprakelijkheid. Perceel weide. Taxushaag. Dood van een dekstier, die zich bevond in deze weide, ingevolge intoxicatie door taxusresten (giftige taxushaag). Niet snoeien van de taxushaag door de dierenkweker, huurder/pachter van de weide. In concreto, aansprakelijkheid uitsluitend van de dierenkweker
ARREST
N°
Het Hof van Beroep te BRUSSEL, eerste kamer, na beraadslaging, spreekt volgend arrest uit :
Rep. Nr. 2013/
A.R. nr. 2010/AR/2186
INZAKE VAN :
De naamloze vennootschap VEEHANDEL PUTZEYS, waarvan de maatschappelijke zetel gevestigd is te 3060 BERTEM, Egenhovenstraat 116, ingeschreven bij de Kruispuntbank van Ondernemingen onder het nummer 0879.367.950,
appellante tegen een vonnis uitgesproken door de rechtbank van eerste aanleg te Leuven van 12 januari 2010,
Hof van Beroep Antwerpen, 22 februari 2017, NJW 2017, 698, met noot, Marc Kruithof, Een tuinman moet groene vingers hebben (en oog voor dieren
Samenvatting
Een normaal voorzichtig tuinier plaatst geen afval met taxusresten tegen een draadafsluiting, waardoor dieren die zich bevinden op het aanpalend perceel van kunnen eten.
Een normaal voorzichtig persoon moet in staat zijn mogelijke schade te voorzien.
Tekst vonnis
1. W.J., land- en tuinbouwer,[ ... ] appellant,
[ ... ]
tegen
1. I.V., [ ... ] geïntimeerde, 2.G.H.,[ ... ] geïntimeerde,
[ ... ]
1. DE ANTECEDENTEN EN DE VOR¬DERINGEN
1. Het voorwerp van de door I.V. en G.H. (hierna de consorten H. genoemd) bij dagvaarding van 27.8.2013 tegen W.J. (hierna J. genoemd) ingestelde vordering en de daaraan ten grondslag liggende fei¬ten werden correct uiteengezet in het be¬streden vonnis van de rechtbank van eer¬ste aanleg Antwerpen, afdeling Mechelen van 3.6.2014 en dit hof verwijst daar naar.
De eerste rechter verklaarde de vorde¬ring van de consorten H. ontvankelijk en als volgt gegrond. J. werd veroordeeld tot de betaling van € 1.075,00, meer de intresten aan de wettelijke intrestvoet vanaf22.7.2011 en tot de proceskosten.
2. J. heeft met een ter griffie van dit hof op 26.8.2014 neergelegd verzoekschrift, hoger beroep ingesteld tegen dit vonnis en besluit tot de ongegrondheid van de vordering van de consorten H.
3. De consorten H. besluiten tot de on¬gegrondheid van het hoger beroep. Op incidenteel beroep vragen zij J. te ver-oordelen tot de betaling van € 1.917,00 meer interesten vanaf22.7.2011.
ll. BEOORDELING
4. De betwisting tussen partijen betreft schade die wordt gevorderd door de consorten H. voor het overlijden van drie dieren (2 ezels en een geit) en dit beweerdelijk als gevolg van het eten van taxusresten die naar aanleiding van het onderhoud van de tuin van hun buur, mevr. V., werd uitgevoerd door de tuin¬man J. op datum van 22.7.2011.
De consorten H. voeren de aansprake¬lijkheid aan van J. die als professioneel tuinman moest weten dat taxus gevaar-lijk was voor dieren en die het snoeiaf¬val zodoende niet binnen het bereik van deze dieren had moeten leggen.
5. [ ... ]
De eerste rechter heeft op oordeelkun¬dige motieven, die door het hof worden hernomen, uitvoerig gemotiveerd en besloten tot het afdoende bewijs dat J. groenafval, met taxusresten, tegen de haag van de consorten H. heeft gelegd en dat het van deze taxusresten is dat de dieren zijn overleden.
De verklaring van J. op 1.9.2011 aan de verbalisanten dat " ... bijna het volledige snoeiafval werd door mij afgevoerd met de remarque, uitgezonderd één bak ga¬zon welke ik achteraan het perceel tegen de draad kapte. Hierin zaten mogelijk kleine restjes taxus. Dat was zeker niet veel ... ", samen gelezen met het attest van de dierenarts en de plaatsgesteldheid van de tuin waar de dieren zich bevon¬den, afgesloten met een omheining van draadafsluiting (Bekaert) waardoor de dieren door de draad kunnen eten, le¬veren, zoals terecht de eerste rechter be-sloot, het afdoende bewijs van de feiten zoals aangevoerd door de consorten H. Dat de geiten niet door de draad zouden kunnen eten (cfr. vaststellingen van de verbalisanten) strijdt met de vermelding in het PV onder de foto's "de geiten en kippen kunnen met hun kop door de ma¬zen van de afsluiting".
Het hof sluit zich aan bij de motivering van de eerste rechter en de beoordeling van de fout van J.
Een normaal voorzichtig tuinier plaatst geen afval met taxusresten tegen een draadafsluiting, waardoor dieren die zich bevinden op het aanpalend perceel van kunnen eten.
Het gegeven dat dit al dan niet "bewust" met goede bedoelingen zou zijn gebeurd door J. om de dieren ervan te laten eten, doet niet af aan de fout van J.
6. Dat J. geen kennis had van het feit dat er dieren stonden op het perceel van de consorten J. komt niet aannemelijk voor en neemt het hof niet aan.
De tuin is afgescheiden met een door¬zichtige draad. Zoals de verbalisanten dit terrein beschrijven en ook uit de foto's blijkt, betreft het een terrein waar geen groene vegetatie opstaat, de grond en beplantingen kaal gegeten zijn tot een hoogte waarop de dieren kunnen reiken, en waar men dus de aanwezigheid van de meerdere dieren die daar rondlopen, waaronder kippen, geiten en ezels, kan zien.
Ook al waren er op het moment dat J. daar werkte, geen dieren op het terrein, dan had J. op basis van de vegetatie op het terrein als tuinman moeten weten dat daar dieren stonden. Dat J. niet wist dat er dieren op het aanpalende terrein liepen, werd ook door hem aanvankelijk niet aangevoerd (cfr. verklaring aan ver¬balisanten, afwezigheid van enige brief¬wisseling desbetreffend).
Dat de draadafsluiting ontoereikend zou zijn, neemt het hof evenmin aan. Het feit dat deze geplaatst werd door mevr. V. - en niet door de consorten H. - doet dit niet besluiten. De draadaf¬sluiting is een normale afsluiting en ze blijkt ten deze ook niet gebrekkig te zijn. Foutief is het daarentegen om groenaf¬val met taxusresten tegen deze draad te plaatsen, wanneer men weet dat er die¬ren grazen.
Dat de dieren omwille van niet afdoende voedsel de stukjes taxus hebben opgege¬ten betreft een loutere onbewezen bewe¬ring van J.
Het hof besluit tot een foutaansprake¬lijkheid van J, en bevestigt desbetreffend het bestreden vonnis.
7. Onder stuk 2 van zijn bewijsbundel legt J. een document genaamd "minne¬lijk vaststelling van schade aan dieren" neer d.d. 27.10.2011, ondertekend door KBC Verzekeringen (B.A. verzekeraar van J.), door Fidea (verzekeraar V.), door I.V. en door Euromex (rechtsbijstands¬verzekeraar van de consorten H.).
Het betreft zodoende een vaststelling van de schade op tegenspraak tussen alle partijen. Enkel is voorbehoud gemaakt wat de aansprakelijkheid betreft.
Zodoende kent het hof het in dit docu¬ment vastgestelde schadebedrag toe het-
zij € 825,00, meer de interesten aan de wettelijke interestvoet vanaf datum van schadegeval d.d. 22.7.2011.
Er bestaat geen aanleiding om een ho¬gere interestvoet dan de wettelijke in¬terestvoet toe te kennen. Door de toe-kenning van deze interestvoet wordt de volledige schade van de consorten H. vergoed.
[ ... ]
III. BESLISSING
[ ... ]
Het hof verklaart het hoger beroep van W.J. ontvankelijk maar ongegrond.
Het hof verklaart het incidenteel beroep van I.V. en G.H. ontvankelijk maar on¬gegrond.
Het hof bevestigt het bestreden vonnis in zijn bestreden beschikkingen.
[ ... ]
