Een kind dat als een bij zijn ouders inwonende minderjarige een opzettelijke daad heeft begaan, is in het raam van een door zijn ouders afgesloten verzekeringsovereenkomst burgerlijke aansprakelijkheid privé-leven, een verzekerde in de zin van artikel 88, eerste lid WL VO, zelfs als de verzekeraar geen dekking aan hem heeft verleend maar uitsluitend bedragen heeft uitgekeerd tot dekking van de burgerlijke aansprakelijkheid van zijn ouders.
Te dezen diende enkel en alleen te worden nagegaan of de verzekeringsmaatschappij zich uitdrukkelijk contractueel een verhaalsrecht heeft voorzien en zijn voornemen om zijn verhaalsrecht tijdig aan de minderjarige ter kennis heeft gebracht; wat terzake het geval is. Bovendien bewijst de verzekering dat zij de derde schadelijders heeft vergoed overeenkomstig haar wettelijke en contractuele verplichtingen.
De ouders zijn weliswaar veroordeeld op grond van hun objectieve aansprakelijkheid volgens artikel 1384, lid 2 BW, zijnde het wettelijke vermoeden van een gebrek aan opvoeding en toezicht, maar zij zijn hoofdelijk met de minderjarige veroordeeld overeenkomstig artikel 61, 3de, lid Jeugdbeschermingswet, dat als volgt luidt:
"De personen die hetzij krachtens artikel 1384 van het Burgerlijk Wetboek, hetzij krachtens een bijzondere wet aansprakelijk zijn, worden gedagvaard en zijn met de minderjarige hoofdelijk gehouden tot betaling van de kosten, tot teruggave en tot schadevergoeding".
Anders dan de minderjarige voorhoudt dient de zogenaamde "medeverantwoordelijkheid" van de ouders niet in rekening te worden gebracht.
Gent 12 februari 2015, NjW2016, 875.
S.D.,[ ... ) appellant,[ ... ]
tegen
Nationale Suisse Verzekeringen N.V.
[ ... ]
geïntimeerde,
[ ... ]
1. DE PROCEDURE EN DE SAMENGEVATTE FEITELIJKE GEGEVENS EN ANTECEDENTEN.
[ ... ]
2. De (samengevatte) feitelijke gegevens en de antecedenten
2.1. De ouders van huidige appellant hebben een familiale polis afgesloten met huidige geïntimeerde.
• Pieter-Jan VAN DE WEYER, 'Subrogatie of regres: confrontatie tussen verzekeraar en minderjarige dader bij opzettelijk schadegeval' R.W. 2012-13, nr. 20, p. 772-778.
• Charlotte HENSKENS, "Opzettelijke schade veroorzaakt door minderjarige. Contractueel verhaalsrecht van de gezinsaansprakelijkheidsverzekeraar", NjW 2016, 846-850.
art. 1384, tweede lid, B.W. legt een aansprakelijkheidsvermoeden op de ouders voor de schade veroorzaakt door hun minderjarige kinderen. Om dit aansprakelijkheidsvermoeden te weerleggen dragen de oudrs een bewijslast van het feit dat tot de aansprakelijkheid leidt, niet het gevolg is van een gebrek aan toezicht en evenmin van een tekortkoming in de opvoeding van hun kind. Inzak verkeersovertredingen begaan door minderjarigen kan van ouders geen bestendig, ononderbroken en effectief toezicht verwacht worden. De toelating om per fiets naar school te gaan maakt geen bewakingsfout uit. De ouders vervullen de op hen rustende opvoedingstaak naar behoren als zij hun kinderen de essentiële verkeersregels aanleren.
