Misbruik van vennootschapsgoederen ontbrekende kasgelden of verdwenen goederen

Inzake het misdrijf ‘misbruik van vennootschapsgoederen' is een bijzondere bewijsvoering mogelijk, met name het bewijs door ontbreken van verantwoording. Handelsvennootschappen zijn wettelijk verplicht de voor hun onderneming voorgeschreven boekhouding te voeren. Die boekhouding dient alle bezittingen, vorderingen, schulden en verplichtingen van alle aard te vermelden. Zij moet een getrouw beeld geven van de vennootschap. Elke boeking dient te gebeuren aan de hand van een gedagtekend verantwoordingsstuk.

Indien bij een faillissement blijkt dat de in de boekhouding vermelde kasgelden of inventarisgoederen niet voorhanden zijn in de onderneming en de bestuurder hiervoor geen verantwoording kan geven, dan mag de rechter hieruit het bewijs door vermoedens afleiden dat de bestuurder schuldig is aan ontdraging van die gelden en/of goederen uit het faillissement (vgl.: Cass. 13 maart 1973, Arr.Cass. 1973, 693). Dit is geen omkering van de bewijslast. Er is geen enkel bezwaar om dergelijk bewijs ook mogelijk te achten ten aanzien van het misdrijf "misbruik van vennootschapsgoederen".

Telkens wanneer de wet een verplichting tot verantwoording oplegt, kan er een bijzonder bewijs door middel van vermoedens geleverd worden, meer bepaald een bewijs op grond van de niet verstrekte verantwoording (zie L. HUYBRECHTS, De strafrechtelijke verantwoordelijkheid van bestuurders en zaakvoerders van vennootschappen, referaat dd. 24 mei 1993, UIA-CBR, 37).