Het finaal verrekenbeding is een clausule die in hoofdzaak wordt overeengekomen tussen echtgenoten die gehuwd zijn onder een stelsel van “scheiding van goederen”. Het is een huwelijksvermogensrechtelijk beding, waarbij echtgenoten voorzien in een verbintenisrechtelijke verrekening op het afgesproken ogenblik met betrekking tot het geheel of een gedeelte van hun niet-gemeenschappelijk vermogen en volgens een overeengekomen verdeelsleutel.
De vermogensrechtelijke verhoudingen tussen echtgenoten worden beheerst enerzijds door het huwelijksvermogensrecht (dat de vermogensrechtelijke gevolgen tussen de echtgenoten onderling en tegenover derden regelt, zowel tijdens het huwelijk als bij de beëindiging ervan) en anderzijds door het erfrecht (dat de wijze regelt waarop het vermogen van de overleden echtgenoot wordt verdeeld onder zijn rechtsopvolgers).
Indien het huwelijk wordt ontbonden door overlijden, zal zowel een huwelijksvermogensrechtelijke afwikkeling gebeuren als een erfrechtelijke vereffening en verdeling.
In eerste instantie moet de huwelijksvermogensrechtelijke vereffening-verdeling of vereffening-verrekening plaatsvinden; pas na deze verrichting kan de nalatenschap van de overleden echtgenoot gevormd worden en kan de vereffening-verdeling van deze nalatenschap plaatsvinden.
(Het Vlaamse Gewest / M.C., V.T., V.G., V.B. - Rolnr.: 2015/AR/1060)
1. De feiten
(…)
2. De voorafgaande procedure
(…)
3. De vorderingen en standpunten in hoger beroep
(…)
Gabriël, P., « Verrekenschuld bij een optioneel finaal verrekenbeding (wederom) aanvaard », R.A.B.G., 2017/9, p. 705-712