Kosten van éénpersoonskamer als schade wel of niet vergoedbaar

Bij een verblijf in een éénpersoonskamer kunnen voor exact dezelfde medische behandeling een aantal supplementen worden aangerekend, louter en alleen omdat men op een éénpersoonskamer verblijft. 

Deze supplementen vinden aldus hun oorzaak dus niet in het ongeval of in de medische behandeling ten gevolge van dit ongeval, maar in het verblijf in de éénpersoonskamer.

Er wordt te dezen geen enkel element aangebracht op basis waarvan kan worden aangenomen dat het verblijf in een éénpersoonskamer noodzakelijk was, door de aard van de letsels of de behandelingen. Nochtans wordt algemeen aanvaard dat dit een voorwaarde is om toch voor vergoeding in aanmerking te komen.

Naar onze mening kiest een slachtoffer niet voor de ongemakken verbonden aan een hospitalisatie. Zelfs op een éénpersoonskamer zijn die ongemakken groter dan bij een verblijf thuis, laat staan dat een slachtoffer er voor heeft gekozen om zijn herstellingsperiode door te brengen met rondom hem bezoek van en voor derden, geuren van lichaamsvochten en lichaamsgassen van andere ziekte patiënten, hun gekreun en gekerm, het over en weer geloop van (para)medici voor derden, al danniet in een noodtoestand. De vervelende  bloemen die een druipneus opleveren en het lawaai van spelende kinderen op zijn bed. De doorsnee zieke wil rust en heeft rust nodig, waarbij een éénpersoonskamer een minimum-minimorum is. Weliswaar heeft de rechtbak van Eerste Aanlzeg te Antwerpen er anders over geoordeeld in deze zaak.

We juichen echter het afwijkende vonnis toe van de politierechtbank te Gent van 29 februari 2016, RW 2017-2018, 1434, alhier eveneens verder weergegeven waarbij geoordeeld werd dat een dergelijk meerkost voor een éénpersoonskamer wel vergoedbaar is voor zover de keuze van de benadeelde voor een éénpersoonskamer niet onredelijk is en niet buiten proportie met het door het letsel veroorzaakte ongemak.